Geçenlerde gittiğim bir seminerde 5 yıl önce felsefe hocamın izlettiği The Truman Show'u tekrar izlerken, kendimi de gözlemleme fırsatı yakaladığımı hissettim. İzlediği filmi tekrar nadiren izleyen, okuduğu kitabı (çizdiğim yerlerine tekrar bakmak dışında) tekrar okumayan ben, aslında bu tekrar işinin bir nevi kendindeki değişimi-gelişimi fark ettirme olduğunu anladım.
Truman'ı izlerken o zamanlar anlayamadığım, farkına varamadığım, dikkatsiz olduğum ayrıntıları farkettim, olayları yorumlama biçimimin değiştiğini de görmüş oldum. Değişmeyen şey ise; filmi yine çok beğenerek ve şaşırarak izlediğim.
Truman 'Ay çok ilginç ve komik bir film.' cümleleriyle izleneceği gibi, 'Halimiz ne kadar da benzeri.' diye sorgulanarak da izlenebilecek bir film diye düşünüyorum. Belki de Truman'ı kendinize çok yakın bulacaksınız. Yaşadığımız şu dünya, Truman'ın yalan dünyasından pek de farksız değil aslında. Truman Show'u bir sistem eleştirisi olarak izlediğimizde her şey daha da anlamlanıyor.
'Dünyanın gerçeklerini bize sunulan haliyle kabul ederiz.'
cümlesi geçiyordu filmin bir yerinde. Aklıma medya geliyor, ve bize sunulan 'gerçekler,acılar', önemli olanını da olmayanını da onlar belirliyor.
* Medya, kitle iletişim demişken, Truman'ı izleyenlerin sabahlıklarının Trumanın eşiyle aynı olması, Trumanlı yastıklarının olması gibi ayrıntılar dikkatimi celbeden şeylerden biriydi. Zira biz de böyle değil miyiz?
Hürrem Yüzüğü, Fatmagül Terliği gibi kavramlarımız var!
* Truman hayatını sorgularken, ya da çabalarken karısı geçmiş kakao reklamı yapıyor; gülünç gelse de bizim hayatımız da bu kadar iğreti aslında. Ve Truman sorgulamasaydı o sistemin çıkış kapısını bulamayacaktı. 'Akletmez misiniz?' sorusunun Kur'an-ı Kerimde çokça vurgulananlardan olmasının hikmeti geliyor sonra aklıma.
Öyleyse sorgulamalı, akletmeli, tefekkürlü zamanlarımız olsun inşAllah.
İyi seyirler.
4 yorum:
Truman Show benim çok küçükken izlediğim, etkisinden hayli uzun süre kurtulamadığım, bilmem kaç kere rüyalarımda gördüğüm bir filmdir. Komediden öte trajedidir benim için. İnsanın yalnızlığını anlatır. Modern dünyanın hepimize yaptığı gibi sahte bir dünyada kapana kısılmıştır Truman. Ve şu bağlanılan yer çok güzeldir: 'Akletmez misin ey insan?' Akledelim elbet. Kendi gökyüzümüze çarpmak pahasına, çıkış kapısını bulalım...
Evet çok haklısın teppitlerinde, tek başınalığımızı çok çarpıcı bir şekilde gösteriyor gerçekten de. Fikirlerini payşatığın için teşekkür etmeliyim.
'Çıkış kapımızı bulalım.'
Sevgiler.
'Dünyanın gerçeklerini bize sunulan haliyle kabul ederiz.'
Truman aslında bir nevi bizimle dalga geçen bir film. Bak ne hale geldiniz der gibi Truman ve bizi baş başa bırakıyor. Ve Jim Carrey bu filme o kadar yakışmış ki bir komedi ancak izlerken çoğu zaman kalbim sızlamıştı ..
Çok haklısın, aynen öyle halimize güler gibi.
Yorum Gönder