İnsanın Kötülüğe Meyli.

   Orta okul yıllarıma bir gidip geldim, Teselliler Kitab'nın 'Çirkinliğin' Tesellisi bölümünde 'Psychological Social Reality, Eye of the Storm' adlı deneyi okurken. Hatırladım ki, 8. sınıfa giderken ingilizce öğretmenimiz bize bunu yapmıştı. O zamanlar tam olarak farkına varamadığın bu deney, öğrencilerin ayrımcılık yapmaya ikna edilip edilemeyeceğini ölçüyormuş meğer.Bakın bizimki nasıl olmuştu:

   İngilizce hocamız herhangi sıradan bir gün yine derse gelmişti. Fakat bu kez biraz farklı davranıyordu. Övünmek anlamında söylemiyorum, ben o zamanlar okulda en iyi öğrenciler arasındaydım. Hocalarla da arama iyiydi. İngilizce hocamla daha da iyiydi. Ama o gün derse girip 'Renkli gözlüler(mavi,yeşil),
kahverengi ve siyah gözlülerden daha salaktır.' dedi , ki ben de yeşil gözlüyüm. İlk başta çok önemsemedim, ama sonra beni de aşağılamaya başladı. 'Eda çok çalışkan görünüyor ama aslında o hep kopya çekiyor.' gibi şeyler söylemeye başladı ve bununla da kalmadı. Bana soru sordu, o soruda da takılacağım tutmuş o gün :) Sonra 'Bakın yapamıyor işte.' demeye devam etti. Ben ağlamaya başaldım, ardından birkaç renkli gözlü kız arkadaşım daha. Bu sırada sınıfın hali deneyin sonucu açısından önemliydi. Sınıfta renkli gözlüler ayaklanndı tabi, bu beklenen bir sonuç. Kahverengi ve siyah gözlülerin tepkileri ise benim arkadaşlarımı ölçmem açısından iyi olmuştu. Çünkü bir kısmı 'Hocam söylediğiniz saçma.' demekte ısrar etmişti (ki onları takdier etmiştim), hatta tenefüse girdiğimizde yanıma gelip 'Bence müdüre şikayet et.' demişti:) Bir kısmı ise, 'Evet hocam ya biz daha zekiyiz, onlar salak.' tarzında şeyler söyleyip dalga geçmeye başlamışlardı. İşte bu insanlar ayrımcılığa hazır insanlardı..

  Bu olayı hatırladıkça bir otoritenin insanları nasıl kolay parçalara ayırabileceğini bir kez daha anlıyorum. Toplumdaki çoğu ayrım, aslında deneydeki kadar saçma ayrımlar değil mi düşünce? Öyle.. Ve biz bize dayatılan bu standartları koşulsuz kabul edip, insanlara onlara göre davranıyoruz. Günlük yaşamı düşünseniz de bu böyle, siyaseti ya da iş yaşamını da. 'Çirkinlik' kavramı neye göredir mesela? Kim daha çirkindir? Kim daha güzeldir? Ya da siyaseti düşündüğümüzde, insanlar bir otoriteye bağlanıp, otorite deneydeki gibi 'Şunlar daha salaktır.' dese onu kabul edip, ona göre parçalara ayrılmıyor mu? Ayrılıyor.. İnsanlar birilerinin oluşturduğu parçalara dahil oluyor. Sorun bir parçaya ait olmak değik de, sorun parçanın saçmalıklarını koşulsuz sahiplenmek.

  Oysa ki insanlar O'nun gözünde 'bir'! Kimsenin kimseye üstünlüğü yok!
  O'nun otoritesinden başka otoritenin bizi bağlamaması duasıyla diyorum.
  O'nunla olasınız.