13 Haziran 2011 Pazartesi

Ben Köyüme Kavuştum.

   Arkadaşımın mavi kapısına hayran olduğu evin olduğu köyüm,
   Hayatımdaki değerli insanların yaşadığı köyüm,
   Huzur kaynağı köyüm,
   Hala varlığını koruduğuna sevindiğim köyüm.
   Özlemiştim artık! İstanbul'da fazlaca kaldığımda o yeşilliğe, huzura hasret kalıyorum. Ben finallerle cebelleşirken, doğayla iç içe yerlerden twit atanları gördükçe de özlemim depreşmişti :) Hadi bakalım neler yakalamışım:










Modellerim Şebelek'im(kız kardeşim) ve kuzenime teşekkür etmeden olmaz değil mi? :)
Hoşça bakın zatınıza.

4 yorum:

elmalı kurabiye dedi ki...

kapı,pencere,eski evler benim de çok ilgimi çekiyor.çıksam şyle Kuzguncuk'ta bir gezip resim çeksemm...bu dediğm 10 durak ötede ama olmuyor ki ...ah senin gibi olsam,

Delibu! dedi ki...

Yap bunu emin ol mutlu olacaksın ve bir daha yapman daha kolay olacak :)

Sevgiler.

Unknown dedi ki...

Merhabalar, blogunuzu bugün buldum acelece bir kaç posta baktım ama incelenmesi gereken, vakit ayırılması, okunması gereken bir blog :) çok beğendim, okudukça da daha çok beğeneceğimi düşünüyorum, sevdim seni 'deli kız' :))

Delibu! dedi ki...

Mutlu ettiniz beni, mahcup da oldum ^.^ her daim bekleriz efendim. Hayırlı günler ve dahi bayramlar ola