Bu da ne şimdi!
Çok fazla kabus gören biri değilimdir, duaların gücüne inanmamın bunda etkili olduğunu düşünüyorum. Neyse bu başka bir konu şimdilik geçiyorum :) Nedir benim kabusum 'internet'. Gülüyorsunuz değil mi, blog yazıyor, twitterda takılıyor, internet kabusuymuş. Ben her ne kadar buralarda takılsam da internete karşı mesafenin korunmasından yana olanlardanım. Bu bazılarına saçma gelse de, özellikle çocuklar internetten sakındırılmalı. Belirli aralıkların dışına çıkmamalılar bence. Aslında buna genel çerçevede teknoloji de dahil. Şuradaki yazımda da düşüncelerimi belirtmiştim zaten. Teknolojinin gelmesi ve teknolaşmamız bana acı veriyor desem yeridir. Hayır hayır faydaları yadsınamaz tabi ki, ama biz insanlar 'doz' ayarını pek beceremeyen varlıklarız sanırım( en akıllı varlıklar olarak :)
Gelelim kabusuma. Çocukların ortalıktan yok olduğu bir rüyaydı. Köye gidiyoruz dışarıda oynayan, derenin kenarında uğraşan çocuklar yok, tüm çocuklar biryerlerde ama nerede? Küçük kuzenlerimin yanına gidiyorum, hepsi internette. Şöyle bir cümle kurduğumu hatırlıyorum ki, sanırım bu durumun vahimliğini özletliyor: 'Twitter yaşını 4'e çıkarıyorum.'
Korkulu rüyam olduğuna göre fazlaca üzülüyorum sanırım. Teknoloji ta içimize kadar girmeye inşallah.
Hoşça kalasınız blogcanlar'ım :)
3 yorum:
edacım sana katılıyorum. ifrat ve tefrite, aşırıklara kaçmadan orta yolu tercih etmemiz gerekir. internetin güzelliklerinden nasiplenip bağımlısı olmamak gerekir. rüyan çok ilginçti. eğer izin verirsen bunu hikayeleştirmek ve gazetede yayınlamak istiyorum...mümkün mü?
Haha, rüya yahu :)) Bu arada yeni buldum blogu ama havası falan baya hoş!
Kötü bir rüya :)
Teşekkür ediyorum, yine bekleriz.
Yorum Gönder