Bize de hiç kıyamazdı bilirdik.
Misafirlikten dönerken bana 'Uyuduğun yerde seni bırakırız.' demesine inanırdım hep küçükken,
Bilirdim yine kıyamadığından derdi öyle.
Misafir çok severdi O,
Şimdi yüzlerce misafir var evde O'nun için.
Artık dünyanın bir anlamı kalmamıştı O'nun için,
7 yıllık yatağa bağlılığının verdiği yorgunluğa, acıyan yaraları cabası olmuştu,
O 'İşşş çok acıyor.' dediğinde elimden birşey gelememesinin verdiği acıyla 'Kurtulsa Allah'ım' demekten alamıyordum kendimi.
Artık acımıyor, duam o ki Rabb'imin huzurunda dünyada olamadığı kadar huzurlu.
Bazı akşamlar canı çok yandığında 'Ölecektim bu gece.' derdi,
Korkardı ölümden,
Hele acı çekerek ölmekten.
Hiç acı çekmeden sessiz, sakin gitti O,
25 Şubat 2011 sabahı çalan telefonum vuslatının habercisiydi,
O benim çocukluk arkadaşım
O benim ilk yemek öğretenim
O benim babaannem
Mekanın cennet olsun inşallah babaanne'cim...
5 yorum:
basin sagolsun deli bu,
ne kadar sicak yazmissin öyle.. belli ki cok samimi bir iliskiniz olmus.. bunun ne kadar büyük, ne kadar yeri doldurulamaz bir nimet oldugunu hatirlatmak isterim.. vakti gelen gidecek, gerisinde gönlümüzde biraktiklari önemli.. babaannen de görüyorum ki güzel seyler birakmis..
Allah rahmet eylesin, mekani cennet olsun insaallah..
Basin sag olsun, Rabbim rahmet eylesin. Ömür dedigin bir anlik iste... Mekani cennet olsun insAllah
Allah rahmet eylesin. Nur içinde yatırsın. Acıları son bulmuş:( Başınız saü olsun.
Başın sağolsun, Allah rahmet eylesin.
Çektiği acılarla günahları dökülüp tertemiz gidenlerden eylemiş. Mekanı cennet osun.
Allah rahmet eylesin, başın sağolsun canım.
Yorum Gönder