Kendini Tanıyamama Hali.

..gelir bazen insana.

  Tuhaf bir haldir doğrusu. Ciddi ciddi sen değilsindir,  o halde yaşanan olaylara o tuhaf tepkileri veren. 

   Sevdiğin insanlar yadırgar bu halini, onlara kasten yaptığın bir şey sanıp üzülürler, anlam veremezler, öyle değildir aslında. Ama anlatamazsın içinde bulunduğun ruh halini, tarifi zordur, hatta imkansız. Umursamaz görünürsün, gücün yoktur halini anlatmaya, ama aslında umursarsın, hem de çok umursarsın birileri üzüldükçe bu halin katlanır durur.

    İnandığın şeyler, severek yaptığın şeyler dahi ‘sen olmayan sana’ anlamsız gelir. 

   Ama..

   Sanırım bazen bu haller olmalı. Bu halin bittiği an herşeyin anlamı ve değerinin arttığı belki de eski halinden bile daha çok hissedildiği andır. Ve bu halden kurtulmak için verilen çabanın O’nun tarafından cevaplandırıldığını hissettiğin ve şükür duygularının en iyi hissedildiği andır.

  Hal’im Cuma deyip O’na yönelme vakti.

  Hal’iniz Cuma ola, Hal’iniz güzel ola.